Tο φινλανδικό θαύμα στην Παιδεία

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Δεκαετίες ολόκληρες αιωρείται στην ελληνική (και όχι μόνο) κοινή γνώμη η ακαθόριστη άποψη ότι στη Σκανδιναβία η εκπαίδευση είναι πολύ καλή. Όταν όμως άρχισαν να δημοσιοποιούνται ευρύτερα τα αποτελέσματα του προγράμματος PISA (Programme for International Student Assessment - Πρόγραμμα Διεθνούς Aξιολόγησης των Σπουδαστών) κατά τη διάρκεια της τρέχουσας δεκαετίας, το όνομα της Φινλανδίας βρέθηκε στα χείλη αλλά και τις γραφίδες πολλών...

Oι εντυπωσιακές επιδόσεις των Φινλανδών μαθητών και φοιτητών προκάλεσαν αίσθηση σε όλο τον ανεπτυγμένο κόσμο και δικαιολογημένα έστρεψαν την προσοχή στο εκπαιδευτικό σύστημα της «Xώρας των Xιλίων Λιμνών». Πόσο μάλλον που οι ανά τριετία έρευνες του προγράμματος PISA διενεργούνται από τον OOΣA σε σαράντα ανεπτυγμένες χώρες, σε 15χρονους μαθητές και με πολύ μεγάλα δείγματα (π.χ. στη Φινλανδία εξετάστηκαν 6.235 μαθητές από 197 σχολεία), οπότε είναι κανείς βέβαιος ότι δεν έχουμε να κάνουμε με τα αποτελέσματα κάποιας τρέχουσας δημοσκόπησης, αλλά με σοβαρή επιστημονική έρευνα.

Tάξεις - Kοινωνικές κυψέλες

H Φινλανδία έχει εννιάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση, όπως και η Eλλάδα. Oι αρχές όμως που διαπερνούν τη φινλανδική εκπαιδευτική αντίληψη διαφέρουν ριζικά. Bασίζονται στις παιδαγωγικές αρχές του Γάλλου Σελεστίν Φρενέ - να μαθαίνουν τα παιδιά κάνοντας πράγματα μέσα σε πλαίσιο κοινότητας. Στην πράξη αυτό μεταφράζεται στο ότι από την πρώτη κιόλας τάξη του Δημοτικού οι μικροί μαθητές συμμετέχουν σε πληθώρα δραστηριοτήτων της καθημερινής ζωής.

Xρησιμοποιούν ελάχιστα βιβλία, δεν ενθαρρύνεται καθόλου η παθητική απομνημόνευση, δεν απαιτείται από τα παιδιά να είναι καρφωμένα στο θρανίο. Mπορούν να περιφέρονται στην τάξη, να ζητούν πληροφορίες από τον δάσκαλο, να συνεργάζονται με τους συμμαθητές τους. Yπό την καθοδήγηση του δασκάλου τα παιδιά αποφασίζουν τι θα κάνουν κάθε εβδομάδα και υλοποιούν μόνα τους, με τους δικούς τους ρυθμούς, τα καθήκοντα που αυτά αποφάσισαν.

Δεν κάνουν απλώς πάμπολλες εκδρομές εκτός σχολείου σε χώρους διαφόρων δραστηριοτήτων αλλά και εναλλάσσονται σε ομάδες που συμμετέχουν σε όλες ανεξαιρέτως τις δουλειές που σχετίζονται με το σχολείο: βοηθούν στην κουζίνα, τακτοποιούν βιβλία στη βιβλιοθήκη, φροντίζουν τα λουλούδια και τα φυτά που υπάρχουν στη σχολική αυλή, συμμετέχουν στον διαχωρισμό για ανακύκλωση των απορριμμάτων του σχολείου...

Mάλιστα στις δραστηριότητες αυτές τα παιδιά δεν καθοδηγούνται από τους δασκάλους τους, αλλά από το μη εκπαιδευτικό προσωπικό του σχολείου: μαγείρους, κηπουρούς, καθαρίστριες, γραμματέα... Eτσι τα παιδιά αναπτύσσουν αισθήματα σεβασμού προς τη δουλειά όχι μόνο των δασκάλων τους, αλλά και όλων των εργαζομένων.

«H ευθύνη για την εκπαίδευση των παιδιών μοιράζεται εξίσου σε όλους και αποφεύγονται μη αναγκαίες ιεραρχικές δομές μεταξύ του προσωπικού», σημειώνει χαρακτηριστικά φυλλάδιο του φινλανδικού υπουργείου Eξωτερικών που αναφέρεται στο θέμα, παρουσιάζοντας τη νοοτροπία που διαπερνά αυτή την πολιτική.

Στην υπηρεσία όλων

Tα φινλανδικά σχολεία βρίσκονται εξαρχής στην υπηρεσία των πολιτών. Mορφώνουν τα παιδιά, αλλά διευκολύνουν και τους γονείς. Eίναι φυσικά δημόσια σχεδόν στην ολότητά τους. Xρηματοδοτούνται από τους δήμους ή το κράτος. Eίναι ολοήμερα, εφοδιασμένα με παιδότοπους, παιδικές χαρές και φυσικά το αναγκαίο προσωπικό για την επίβλεψη των παιδιών μέχρι να γυρίσουν οι γονείς από την εργασία τους και να τα πάρουν σπίτι. Όλα ανεξαιρέτως τα σχολεία (συμπεριλαμβανομένου του αντίστοιχου Λυκείου) της Φινλανδίας παρέχουν δωρεάν ζεστό φαγητό το μεσημέρι στους μαθητές. Δωρεάν είναι και όλα τα βασικά υλικά για την εκπαίδευση (βιβλία, τετράδια, μολύβια κ.λπ.), ενώ δωρεάν γίνεται και η μεταφορά στο σχολείο όλων των παιδιών που ζουν μακριά ή παρουσιάζουν κινητικά προβλήματα.

Tα φινλανδικά σχολεία είναι επίσης ανοιχτά στην τοπική κοινωνία. Oι γονείς είναι ευπρόσδεκτοι στις σχολικές δραστηριότητες που μπορούν να βοηθήσουν με τις γνώσεις ή την τέχνη τους - ένας πατέρας δημοσιογράφος π.χ. μπορεί να πάει στο εργαστήριο που τα παιδιά φτιάχνουν ανά ομάδα το δικό τους περιοδικό και να τους πει πώς να το κάνουν καλύτερο ή μία μητέρα που γνωρίζει ραπτική, πλέξιμο ή κέντημα είναι καλοδεχούμενη στην αντίστοιχη ομάδα για να δείξει στα παιδιά πώς να ράβουν, να πλέκουν ή να κεντούν.

Oι τοπικές αρχές είναι επίσης υποχρεωμένες να παράσχουν τη βασική εκπαίδευση ακόμη και στα παιδιά που λόγω βαριάς ασθένειας ή αναπηρίας δεν μπορούν να πάνε στα κανονικά γενικά σχολεία, ακόμη και αν χρειάζεται να τους στείλουν δάσκαλο στο σπίτι.

Δρόμοι διαρκώς ανοιχτοί

Mετά την εννιάχρονη υποχρεωτική βασική εκπαίδευση, περίπου οι μισοί μαθητές κατευθύνονται στο Λύκειο και άλλοι τόσοι στα επαγγελματικά σχολεία. Mόλις το 6% των Φινλανδών μαθητών σταματάει την εκπαίδευσή του με την ολοκλήρωση της φοίτησης στο εννιάχρονο σχολείο γενικής παιδείας. Oύτε και τρέχουν όμως όλοι στο Γενικό Λύκειο, όπως εδώ. Mόνο οι μισοί.

Στη βασική και μέση εκπαίδευση οι Φινλανδοί δίνουν εξαιρετική έμφαση στις γλώσσες, με την πρώτη ξένη γλώσσα να διδάσκεται υποχρεωτικά από την τρίτη Δημοτικού και τη δεύτερη από την πρώτη Γυμνασίου το αργότερο. Mέχρι να τελειώσουν το Λύκειο, όσοι μαθητές θέλουν μπορούν να έχουν μάθει έως και έξι(!) γλώσσες.

Oσο για τα παιδιά μεταναστών, αρκεί να μπορούν να σχηματίσουν μια μικρή, ολιγομελή ομάδα και ο δήμος, με δικά του φυσικά έξοδα, είναι υποχρεωμένος να παρέχει εκπαίδευση και στη γλώσσα τους δύο φορές την εβδομάδα. Στο Eλσίνκι π.χ. όπου υπάρχουν 2.600 παιδιά μεταναστών, τέτοια μαθήματα γίνονται σε περίπου 40 γλώσσες.

Aκόμη μεγαλύτερη προσοχή δίνουν οι Φινλανδοί σε θέματα θρησκείας. Aρκεί να υπάρξουν τρία και μόνο παιδιά σε μία τάξη από κάποια θρησκεία για να διδάσκονται το μάθημα των Θρησκευτικών στη θρησκεία τους και αποκλειστικά σε αυτήν. Θρησκευτικά δεν διδάσκονται επίσης καθόλου στα παιδιά που οι γονείς τους δεν το επιθυμούν. Tα παιδιά αυτά διδάσκονται Hθική και Διαπροσωπικές Σχέσεις όλα τα χρόνια της βασικής και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

«Εκτόπισαν» την ιδιωτική εκπαίδευση

H τριτοβάθμια εκπαίδευση χωρίζεται σε Πανεπιστήμια και Πολυτεχνεία. Kαθώς ο αριθμός των υποψηφίων υπερβαίνει τις θέσεις σε αυτά, το κάθε AEI επιλέγει τους φοιτητές που θα δεχθεί είτε μόνο με τους βαθμούς του Λυκείου είτε με συνδυασμό βαθμών Λυκείου και επιμέρους εισαγωγικών εξετάσεων για το συγκεκριμένο Πανεπιστήμιο ή Πολυτεχνείο.

H εθνική στρατηγική της Φινλανδίας πάντως συνίσταται στο να προσφέρει τη δυνατότητα ανώτατης εκπαίδευσης στα δύο τρίτα της κάθε ηλικιακής ομάδας. Tα AEI παραμένουν ανοιχτά και για παιδιά που έχουν στραφεί στα επαγγελματικά Λύκεια, μέσα από κάποιες διαδικασίες. Tο τελικό αποτέλεσμα όλων αυτών είναι, όπως με εμφανή υπερηφάνεια τονίζει το φινλανδικό υπουργείο Eξωτερικών, ότι «χάρη στην υψηλή ποιότητα του σχολικού συστήματος γενικής παιδείας του δημόσιου τομέα, η Φινλανδία δεν έχει εμπορική αγορά στη βασική εκπαίδευση, ενώ και στα άλλα επίπεδα και στους άλλους τομείς η εμπορική παροχή εκπαίδευσης είναι σχετικά μικρή συγκρινόμενη με πολλές άλλες δυτικές χώρες».

Προφανώς καθόλου δεν αρέσουν στον OOΣA, προπύργιο του νεοφιλελεύθερου δογματισμού, ούτε τα συμπεράσματα των Φινλανδών ούτε τα επιτεύγματα της δημόσιας εκπαίδευσης της Φινλανδίας, την υπεροχή των οποίων αναγκάζεται να πιστοποιεί ο ίδιος ο OOΣA!

imerisia.gr

SODOMA KAI GOMORA

http://youtu.be/-wYfPfJshSM

Σημεία και τέρατα στα ταμεία του ΠΑΣΟΚ

Υπερβαίνει τα 114,5 εκατομμύρια ευρώ η «μαύρη τρύπα». Τεράστια ποσά σε δαπάνες δίχως νόμιμα παραστατικά

Του Δημήτρη Κουκλουμπέρη

Σημεία και τέρατα για την οικονομική διαχείριση του ΠΑΣΟΚ τη χρονική περίοδο 2007-2010 περιλαμβάνει -σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες της «Εφ. Συν.»- το πόρισμα που συνέταξαν κατόπιν εντολής της σημερινής ηγεσίας του κόμματος πέντε διεθνούς κύρους ιδιωτικές ελεγκτικές εταιρείες ορκωτών λογιστών και πιο συγκεκριμένα οι Grand Thorton, Ernst and Young, KPMG, Deloitte Touche και PWC Greece.

Η «μαύρη τρύπα», που επιβεβαιώνεται από αξιόπιστη κομματική πηγή και χαρακτηρίζεται «βόμβα», υπερβαίνει το ιλιγγιώδες ποσό των 100 εκατομμυρίων ευρώ, χωρίς να υπολογίζονται περίπου 14,5 εκατ., τα οποία υπήρχαν στο αποθεματικό του ΠΑΣΟΚ το 2007, και για λόγους που δεν έχει καταστεί δυνατόν να εξηγηθούν έκαναν «φτερά».

Με βάση τα ίδια συνταρακτικά στοιχεία, 500.000 ευρώ εμφανίζονται ως δαπάνες που έχουν εγκριθεί με την υπογραφή του πρώην πρωθυπουργού και προέδρου του κόμματος, Γιώργου Παπανδρέου. Επίσης, ποσό περίπου 800.000 ευρώ φέρεται να εμφανίζεται στο όνομα του Νίκου Αθανασάκη, διευθυντή την επίμαχη περίοδο του πολιτικού γραφείου του κ. Παπανδρέου και μετέπειτα διευθυντή του πρωθυπουργικού γραφείου.

Δαπάνες ύψους 1,5 εκατ. ευρώ αποδίδονται στο όνομα «Καλογεροπούλου», η οποία είχε διατελέσει συνεργάτιδα του Γιώργου Παπανδρέου στο υπουργείο Εξωτερικών και αργότερα μετακόμισε στο γραφείο του πρώην γενικού διευθυντή του ΠΑΣΟΚ, Ροβέρτου Σπυρόπουλου, με δικό της γραφείο και αρμοδιότητα τις μετακινήσεις και τις αποστολές του προέδρου και των κομματικών στελεχών.

Για ταξίδια…

Επιπλέον, για την ίδια τριετία, στα 53,5 εκατ. ευρώ ανέρχονται οι δαπάνες προς γνωστό ταξιδιωτικό πρακτορείο με το οποίο συνεργαζόταν το ΠΑΣΟΚ για αποστολές στελεχών του Κινήματος, ενώ εντοπίστηκαν να έχουν εκδοθεί 45.000 αεροπορικά εισιτήρια για ένα μόνο χρόνο. Ολα τα παραπάνω ποσά εμφανίζονται να φέρουν και την υπογραφή του κ. Σπυρόπουλου, που συνυπέγραφε με τη θεσμική ιδιότητα του γενικού διευθυντή.

Το εντυπωσιακό στοιχείο της έρευνας είναι ότι για καμία από τις δαπάνες που εντόπισαν οι ορκωτοί λογιστές δεν υπάρχουν νόμιμα παραστατικά, καθώς όλες οι υπογραφές έμπαιναν σε ανεπίσημα έγγραφα.

Η πρώτη ενημέρωση των έκπληκτων ελεγκτών προς την ηγεσία της Ιπποκράτους πραγματοποιήθηκε πριν από μερικές ημέρες. Οπως πληροφορείται η «Εφ. Συν.», η εκτίμησή τους ήταν ότι αν το πόρισμα παραδοθεί και γίνει αποδεκτό από το ΠΑΣΟΚ, αυτεπάγγελτα επεμβαίνει εισαγγελέας, ενώ σε πολιτικό επίπεδο οι επιπτώσεις θα μπορούσαν να οδηγήσουν ώς και στην πτώση της κυβέρνησης εξαιτίας του μεγέθους της σκανδαλώδους υπόθεσης.

Μετά το εύλογο μούδιασμα που προκάλεσε στους κομματικούς ιθύνοντες η ανάλυση της κατάστασης, η απόφαση που έλαβε ο Ευάγγελος Βενιζέλος, αφότου ενημερώθηκε διεξοδικά από τον νυν γενικό διευθυντή του ΠΑΣΟΚ Νίκο Σαλαγιάννη, ήταν η έρευνα να προχωρήσει κανονικά και η υπόθεση να φτάσει μέχρι τέλους.

Ο κ. Σαλαγιάννης έχει ήδη στείλει επιστολή στις ελεγκτικές εταιρείες ζητώντας να καταθέσουν το συντομότερο τον απολογισμό τους, κρίνοντας μάλιστα ότι η παράδοσή του έχει καθυστερήσει. Κατά ορισμένες πληροφορίες, η έρευνα είναι έτοιμη εδώ και ένα εξάμηνο, ενώ το καλοκαίρι οι ορκωτοί λογιστές για ένα μήνα είχαν εγκατασταθεί στο κτίριο της οδού Ιπποκράτους διεξάγοντας εξονυχιστικούς ελέγχους.

Επιστολή φέρεται να έχει αποσταλεί και στον Νίκο Αθανασάκη, από τον οποίο ζητήθηκε να επιστρέψει μέρος του ποσού (300.000 ευρώ) που καταγράφηκε ως έξοδα που εγκρίθηκε με την υπογραφή του. Αντίστοιχη τηλεφωνική όχληση είχε δεχτεί και το καλοκαίρι, πλην όμως δεν έχει ανταποκριθεί καμία από τις δύο φορές. Το ίδιο συνέβη και με τον Ροβέρτο Σπυρόπουλο, που όμως λέγεται ότι ζητάει επίμονα τις τελευταίες ημέρες συνάντηση με τον γενικό διευθυντή και τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ.

Πρόθεση του Ευάγγελου Βενιζέλου είναι το μείζον αυτό ζήτημα να συζητηθεί σε συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου, ενώ η απίστευτη αυτή κατάσταση φαίνεται πως ήταν σε γνώση του, καθώς ενδεικτική ήταν η αναφορά του στις 17 Απριλίου σε κομματική συνεδρίαση όπου με αφορμή την τροπολογία για την αμνηστία σε διοικητές τραπεζών για δάνεια που χορήγησαν, ζήτησε να ελεγχθούν όλοι οι διευθυντές οικονομικών, πριν από τον κ. Σαλαγιάννη, και όλοι οι πρόεδροι πριν από τον ίδιο, φωτογραφίζοντας προφανώς την περίοδο Παπανδρέου.

Συμπλήρωσε ακόμη ότι το βάρος της «μαύρης τρύπας» στα οικονομικά, που του κληροδοτήθηκε είναι τεράστιο, «δεν τον καλύπτει κανένας και αισθάνεται σαν να φόρεσε τον χιτώνα που βούτηξε η Διηάνειρα στο δηλητηριώδες αίμα του Νέσσου…»

Συνεχίστηκαν τα δάνεια 

Να σημειωθεί ότι το ίδιο διάστημα 2007-2010 το ΠΑΣΟΚ συνέχιζε να δανειοδοτείται, προκειμένου να καλύπτει τις αυξημένες οικονομικές του υποχρεώσεις. Η διαφαινόμενη -με βάση το πόρισμα- κατασπατάληση δεν θα πρέπει να λησμονείται ότι διαπιστώνεται σε μια εποχή «γαλαντομίας» εκ μέρους του Κινήματος, κατά την οποία έγινε η μετακόμιση στα πολυτελή γραφεία της Ιπποκράτους με τις υπερβολικές ανέσεις και το γυμναστήριο, αυξήθηκε εντυπωσιακά ο αριθμός των απασχολουμένων στο κόμμα, ενώ το ίδιο γενναιόδωρες ήταν και οι δημοσιογραφικές αποστολές.

Τελικά φαίνεται ότι «λεφτά υπήρχαν», όχι βεβαίως για τους εργαζόμενους του Κινήματος, που έμεναν επί μήνες απλήρωτοι και πρόσφατα τους τέθηκε σχεδόν εκβιαστικά το δίλημμα ή να δεχτούν δραστικό ψαλίδι στις αποδοχές του ή να παραιτηθούν.

_________________________

d.kouklouberis@efsyn.gr

http://www.efsyn.gr/?p=44944

Το γα­λα­τι­κό χω­ριό του Ιού­λιου Δέν­δια

ΣΥ­ΝΕ­ΝΤΕΥ­ΞΗ ΜΕ ΤΗ ΒΟΥ­ΛΕΥ­ΤΗ ΤΟΥ ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, ΚΑ­ΤΕ­ΡΙ­ΝΑ ΙΓ­ΓΛΕ­ΖΗ
 Τη συ­νέ­ντευ­ξη πή­ρε η Ιωάν­να Δρό­σου 


Η ει­σβο­λή των Ε­ΚΑΜ σε σπί­τια της Ιε­ρισ­σού εί­ναι το τε­λευ­ταίο ε­πει­σό­διο δη­μο­κρα­τι­κής εκ­τρο­πής του κ. Δέν­δια. Εί­χε προ­η­γη­θεί η ει­σβο­λή σε σχο­λείο του χω­ριού, οι α­πα­γω­γές κα­τοί­κων και η υ­πο­χρεω­τι­κή λή­ψη γε­νε­τι­κού υ­λι­κού ό­σων θεω­ρή­θη­καν ύ­πο­πτοι. Για­τί πι­στεύεις ό­τι η α­στυ­νο­μία ε­ξω­θεί τό­σο την κα­τά­στα­ση στα ά­κρα;
Στις 3.15 τα ξη­με­ρώ­μα­τα της Τε­τάρ­της δυ­νά­μεις των Ε­ΚΑΜ ει­σέ­βα­λαν ταυ­τό­χρο­να σε δύο σπί­τια κα­τοί­κων της Ιε­ρισ­σού, οι ο­ποίοι μέ­χρι ε­κεί­νη τη μέ­ρα ή­ταν ύ­πο­πτοι για την ε­μπρη­στι­κή ε­πί­θε­ση στις Σκου­ριές. Τα Ε­ΚΑΜ χτύ­πη­σαν μια φο­ρά το κου­δού­νι και ώ­σπου να ση­κω­θούν α­πό τα κρε­βά­τια τους, τους εί­χαν σπά­σει τις πόρ­τες και τους εί­χαν συλ­λά­βει μπρο­στά στα α­νή­λι­κα παι­διά τους. Οι άν­θρω­ποι αυ­τοί δεν ή­ταν φυ­γό­δι­κοι ού­τε εί­χαν αρ­νη­θεί να πα­ρα­στούν στο δι­κα­στι­κό μέ­γα­ρο, ό­πο­τε τους ζη­τή­θη­κε. Και αν τους κα­λού­σαν θα πή­γαι­ναν και πά­λι, με την πα­ρου­σία των δι­κη­γό­ρων τους φυ­σι­κά. Ει­λι­κρι­νά δεν κα­τα­λα­βαί­νω με ποιο σκε­πτι­κό ε­κτε­λέ­στη­καν με αυ­τό τον τρό­πο τα ε­ντάλ­μα­τα.

Πώς α­ντέ­δρα­σαν οι κά­τοι­κοι του χω­ριού;
Το «γα­λα­τι­κό χω­ριό», ό­πως θέ­λει να το ο­νο­μά­σει ο «Ιού­λιος Δέν­διας», ε­πει­δή έ­χει το μα­γι­κό φίλ­τρο της αλ­λη­λεγ­γύης, α­ντέ­δρα­σε α­μέ­σως. Χτύ­πη­σαν οι κα­μπά­νες και το χω­ριό βγή­κε στους δρό­μους. Ορι­σμέ­νοι θερ­μό­αι­μοι κά­τοι­κοι πή­γαν στο ε­γκα­τα­λε­λειμ­μέ­νο α­πό την α­στυ­νο­μία τμή­μα και ό,τι εί­χε μεί­νει το έ­βγα­λαν στο δρό­μο και το έ­κα­ψαν. Να ση­μειώ­σω ό­τι η α­στυ­νο­μία της Χαλ­κι­δι­κής, ό­πως κα­τήγ­γει­λε και ο πρό­ε­δρος της Π.Ο.ΑΣ.Υ, δεν λει­τουρ­γεί προς ό­φε­λος του λα­ού, αλ­λά προ­στα­τεύει την Ελ Ντο­ρά­ντο, α­φού κα­θη­με­ρι­νά δυ­νά­μεις της Ο­ΠΚΕ φυ­λά­νε τις ε­γκα­τα­στά­σεις της ε­ται­ρείας.

Εκπρό­σω­ποι της κυ­βέρ­νη­σης, αλ­λά και με­γά­λο κομ­μά­τι του ελ­λη­νι­κού Τύ­που, έ­χει γρά­ψει ό­τι στην πε­ριο­χή έ­χει δη­μιουρ­γη­θεί εμ­φυ­λιο­πο­λε­μι­κό κλί­μα. Ως κά­τοι­κος της πε­ριο­χής έ­χεις την ί­δια ει­κό­να;
Δεν γί­νε­ται εμ­φύ­λιος πό­λε­μος ε­κεί. Οι κά­τοι­κοι της πε­ριο­χής έ­χουν πό­λε­μο με την ε­ται­ρεία και την τρι­κομ­μα­τι­κή κυ­βέρ­νη­ση που τη στη­ρί­ζει. Ακό­μα και οι κά­τοι­κοι που α­δί­κως προσ­δο­κούν μια θέ­ση ερ­γα­σίας -α­φού ό­πως προ­κύ­πτει α­πό τις προ­βλε­πό­με­νες στη ΜΠΕ της ε­ται­ρείας οι θέ­σεις έ­χουν σχε­δόν κα­λυ­φθεί- δεν έ­χουν να χω­ρί­σουν τί­πο­τα με τους υ­πό­λοι­πους κα­τοί­κους της πε­ριο­χής. Η ε­ται­ρεία χρη­σι­μο­ποιεί ο­ρι­σμέ­νους ερ­γα­ζό­με­νους, που τους στέλ­νει σαν μι­σθο­φο­ρι­κό στρα­τό ε­νά­ντια στους κα­τοί­κους, προ­κει­μέ­νου να δη­μιουρ­γη­θεί εμ­φυ­λιο­πο­λε­μι­κό κλί­μα. Μό­λις τη Δευ­τέ­ρα 150 ερ­γα­ζό­με­νοι, με την α­νο­χή 5 δι­μοι­ριών ΜΑ­Τ, στρά­φη­καν ε­να­ντίον 30 κα­τοί­κων, που ή­θε­λαν να μοι­ρά­σουν φυλ­λά­δια στους δη­μο­σιο­γρά­φους.

Το χω­ριό βρί­σκε­ται σε α­πο­κλει­σμό μέ­χρι σή­με­ρα, ο­πό­τε θα κα­τα­θέ­σουν στον α­να­κρι­τή οι συλ­λη­φθέ­ντες. Τι α­κο­λου­θεί;
Φο­βό­μα­στε ό­τι εί­ναι προ­ει­λημ­μέ­νη η προ­φυ­λά­κι­ση των δύο κα­τοί­κων της Ιε­ρισ­σού. Με έ­ναν τρό­πο το έ­χει  προ­α­ναγ­γεί­λει ο κ. Δέν­διας, ο ο­ποίος, κα­θώς φαί­νε­ται, έ­χει πά­ρει και το υ­πουρ­γείο Δι­καιο­σύ­νης υ­πό την ευ­θύ­νη του.

Οι κά­τοι­κοι της Χαλ­κι­δι­κής υ­πο­στη­ρί­ζουν ο­μό­φω­να τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ; Το ρω­τώ για­τί η κυ­βέρ­νη­ση προ­σπα­θεί να πα­ρου­σιά­σει το κί­νη­μα των κα­τοί­κων ως υ­πο­κι­νού­με­νο α­πό τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ.
Ού­τε ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ εί­ναι, ού­τε οι­κο­λό­γοι. Πολ­λοί α­πό τους αν­θρώ­πους που α­ντι­δρούν, και μά­λι­στα εί­ναι στην πρώ­τη γραμ­μή του α­γώ­να, εί­ναι κυ­νη­γοί. Οι άν­θρω­ποι αυ­τοί δεν έ­γι­ναν ξαφ­νι­κά ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ή α­ρι­στε­ροί. Θέ­λουν να υ­πε­ρα­σπι­στούν τον τό­πο τους και τις ε­παγ­γελ­μα­τι­κές τους δρα­στη­ριό­τη­τες.

Τε­λι­κά υ­φί­στα­ται το δί­λημ­μα διά­σω­ση του πε­ρι­βάλ­λο­ντος ή α­το­μι­κή ε­πι­βίω­ση με την α­νεύ­ρε­ση ερ­γα­σίας;
Όχι, πρό­κει­ται για ψευ­το­δί­λημ­μα. Από την κα­τα­στρο­φή του πε­ρι­βάλ­λο­ντος θα ε­πέλ­θει η ο­λι­κή οι­κο­νο­μι­κή και κοι­νω­νι­κή κα­τάρ­ρευ­ση της πε­ριο­χής. Η Χαλ­κι­δι­κή βα­σί­ζε­ται, κυ­ρίως, στον του­ρι­σμό και την πρω­το­γε­νή πα­ρα­γω­γή. Και τα δύο έ­χουν δυ­να­τό­τη­τες α­νά­πτυ­ξης, κυ­ρίως στη βο­ρειο­α­να­το­λι­κή Χαλ­κι­δι­κή, ό­που βρί­σκο­νται και τα με­ταλ­λεία, αν παύ­σει η με­ταλ­λευ­τι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα.

Ποια εί­ναι η α­ντι­πρό­τα­ση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ;
Προ­τεί­νου­με να μην ε­πι­τρα­πεί κα­μία νέα με­ταλ­λευ­τι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα στην πε­ριο­χή, στα­δια­κή α­πο­δέ­σμευ­ση α­πό την ή­δη υ­πάρ­χου­σα με­ταλ­λευ­τι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα και α­νά­πτυ­ξη στην πρω­το­γε­νή πα­ρα­γω­γή και τον ε­ναλ­λα­κτι­κό του­ρι­σμό. Δεν θέ­λου­με η πε­ριο­χή να βου­λιά­ξει. Η Χαλ­κι­δι­κή συν­δυά­ζει υ­πέ­ρο­χες α­κρο­για­λιές με κα­τα­πρά­σι­να βου­νά. Επι­διώ­κου­με ποιο­τι­κό και ε­ναλ­λα­κτι­κό του­ρι­σμό, που εί­ναι ε­φι­κτός για­τί εί­ναι η γε­νέ­τει­ρα του Αρι­στο­τέ­λη, ε­νώ υ­πάρ­χει η πύ­λη του Αγίου Όρους και η διώ­ρυ­γα του Ξέρ­ξη.

Φω­το­γρα­φίες δεί­χνουν να έ­χει υ­λο­το­μη­θεί με­γά­λο τμή­μα του δά­σους. Ως δα­σο­λό­γος πώς ε­κτι­μάς την κα­τα­στρο­φή του αρ­χέ­γο­νου δά­σους;
Το δά­σος έ­χει υ­πο­στεί τε­ρά­στια ζη­μιά, που δυ­στυ­χώς δεν μπο­ρέ­σα­με να προ­λά­βου­με. Έχουν ή­δη υ­λο­το­μη­θεί πά­νω α­πό 500 στρέμ­μα­τα δά­σους, τα ο­ποία θα πλη­σιά­σουν τα 4.000. Και, δυ­στυ­χώς, η κα­τα­στρο­φή έ­γι­νε με τις ευ­λο­γίες του υ­πουρ­γείου Πε­ρι­βάλ­λο­ντος, α­φού έ­δω­σε δια­τα­γή στο δα­σαρ­χείο Αρναίας και τη διεύ­θυν­ση δα­σών Χαλ­κι­δι­κής να προ­χω­ρή­σουν ά­με­σα στις α­πο­ψι­λω­τι­κές υ­λο­το­μίες του δά­σους, ε­νώ υ­πήρ­χαν έγ­γρα­φες α­ντιρ­ρή­σεις α­πό την Απο­κε­ντρω­μέ­νη Διοί­κη­ση Μα­κε­δο­νίας Θρά­κης και α­πό το δα­σαρ­χείο.

Πολ­λά δη­μο­σιεύ­μα­τα α­να­φέ­ρουν μια α­πό­φα­ση του ΣτΕ υ­πέρ της Ελ Ντο­ρά­ντο. Άλλα, ό­μως, το δια­ψεύ­δουν. Τε­λι­κά για τι έ­χει α­πο­φαν­θεί το ΣτΕ;
Η μό­νη α­πό­φα­ση του ΣτΕ που υ­πάρ­χει εί­ναι αυ­τή του 2002, που α­φο­ρού­σε το ί­διο ε­πεν­δυ­τι­κό σχέ­διο, με ε­πί­κε­ντρο, ό­μως, την Ολυ­μπιά­δα και έ­λε­γε ό­τι τα α­να­με­νό­με­να ο­φέ­λη εί­ναι πο­λύ μι­κρά, σε σχέ­ση με την ε­πα­πει­λού­με­νη κα­τα­στρο­φή. Οι α­πο­φά­σεις που ι­σχυ­ρί­ζο­νται ο­ρι­σμέ­νοι εί­ναι α­πο­φά­σεις τρι­με­λούς ε­πι­τρο­πής του ΣτΕ που α­πο­φαί­νο­νται προς τις αι­τή­σεις α­να­στο­λών των κα­τοί­κων, μέ­χρι να βγει η ο­ρι­στι­κή α­πό­φα­ση για την προ­σφυ­γή κα­τά των πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κών ε­πι­πτώ­σεων.


http://www.epohi.gr/portal/politiki/14029-sss---ss--ss-sss-ss

Κραυγή απόγνωσης μέσα από την κόλαση των στρατοπέδων συγκέντρωσης

HELP. HELP. HELP. HELP. HELP. HELP. HELP. HELP. HELP.

Η παραπάνω φωτογραφία είναι του Κυριάκου Μπάνου από την Εργατική Αλληλεγγύη. Προέρχεται από το στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών στην Κόρινθο, λίγο μετά τη βίαιη καταστολή της απεργίας πείνας και της εξέγερσης των έγκλειστων. Εκατοντάδες και χιλιάδες άνθρωποι βρίσκονται κλεισμένοι μέσα στα κολαστήρια του Δένδια και της κυβέρνησης, χωρίς να κατηγορούνται για κάτι, χωρίς να έχουν κάνει κάτι κακό πέραν του να αναζητούν μια ζωή, μια δουλειά, ένα αύριο. Εγκλωβισμένοι, δεν μπορούν να βγουν, δεν μπορούν να πάνε πίσω, δεν μπορούν να πάνε κάπου αλλού. Μέσα στις χειρότερες συνθήκες που μπορεί κανείς να φανταστεί, στοιβαγμένοι κατά δεκάδες σε μικρά κελιά, χωρίς επαρκές φαγητό, νερό… Μερικοί προσπαθούν να δώσουν τέλος στη ζωή τους. Αν αυτό βέβαια μπορεί να θεωρηθεί ζωή. Αν αυτό δεν είναι το κατώτερο σημείο που μπορεί να καταδικάσεις κάποιον, να τον κάνεις να χάνει τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά του.

Όμως ο πόθος για την ελευθερία και για τη ζωή δε σβήνει ποτέ. Σε ένα λευκό πανί γράφουν τη λέξη βοήθεια για να τη δούμε όλοι εμείς. Όσοι αισθανόμαστε άνθρωποι ακόμα. Όσοι δεν μπορούμε να ανεχτούμε στη χώρα μας Άουσβιτς ή Γκουαντανάμο. Ας τους δείξουμε ότι τους βλέπουμε και τους ακούμε. Ας τους δείξουμε ότι η εικόνα με το μήνυμα βοήθειας που στέλνουν δεν θα ξεχαστεί κι αυτή μέσα στη χειμαζόμενη καθημερινότητα μας σαν τόσες άλλες   στιγμές βαρβαρότητας που αρχίζουμε να συνηθίζουμε.

Η εικόνα μας έκανε να θυμηθούμε μερικά από τα ποιήματα που έγραψαν οι φυλακισμένοι στο Γκουαντανάμο. Έχει και θάλασσα η Κόρινθος, ίσως να είναι μια ακόμα τραγική σύμπτωση…

Ω Θάλασσα, φέρε μου νέα από τους αγαπημένους μου.

Αν δεν ήμουν δεμένος με τις αλυσίδες των απίστων,
θα είχα βουτήξει μέσα σου
και θα είχα φτάσει στους αγαπημένους μου ή θα είχα χαθεί
στην αγκαλιά σου.

Οι ακρογιαλιές σου είναι θλίψη, αιχμαλωσία, πόνος και αδικία.
Η πίκρα σου ροκανίζει την υπομονή μου.

Η γαλήνη σου είναι σαν τον θάνατο, τα σαρωτικά σου κύματα
παράξενα.
Η σιωπή σου που αναδύεται κρύβει στις πτυχές της
την προδοσία.

Η ηρεμία σου, αν συνεχιστεί, θα σκοτώσει τον καπετάνιο
και ο θαλασσοπόρος θα πνιγεί στα κύματά σου.

Ευγενική, κουφή, μουγκή, ανίδεη, οργισμένα θυελλώδης,
κουβαλάς μνήματα.

Αν ο άνεμος σε αγριεύει, είναι ορατή η αδικία σου.
Αν ο άνεμος σε σωπαίνει, είναι απλώς η άμπωτις και η παλίρροια.

Ω Θάλασσα, μήπως σε προσβάλλουν οι αλυσίδες μας;
Αναγκαστικά και μόνο πηγαινοερχόμαστε καθημερινά.

Ξέρεις τις αμαρτίες μας;
Καταλαβαίνεις ότι μας ρίξανε σ’ αυτόν τον ζόφο;

Ω Θάλασσα, μας χλευάζεις στην αιχμαλωσία μας.
Συνωμότησες με τους εχθρούς μας και μας περιφρουρείς
σκληρά.

Τα βράχια δεν σου λένε για τα εγκλήματα που έγιναν
ανάμεσά τους;
Η Κούβα, η καταβλημένη, δεν σου μεταφράζει τις ιστορίες της;

Βρίσκεσαι δίπλα μας τρία χρόνια τώρα και τι κέρδισες;
Βαρκούλες ποίησης στη θάλασσα, μια θαμμένη φλόγα
σε μια καρδιά που καίγεται.

Τα λόγια του ποιητή είναι η πηγή της δύναμής μας,
ο στίχος του το ίαμα της πονεμένης μας καρδιάς.*

Όμως η περίπτωση του Γκουντανάμο μάλλον διαφέρει από τα στρατόπεδα σαν την Κόρινθο ή την Αμυγδαλέζα. Πιο κοντινό αλλά εξίσου απάνθρωπο είναι το παράδειγμα του στρατοπέδου Woomera στην Αυστραλία το οποίο λειτούργησε για μερικά χρόνια στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Χιλιάδες μετανάστες στέλνονταν εκεί, σε ένα χώρο που προσπαθούσε να μείνει κρυφός, κάπου στην έρημο της ηπείρου. Για ανθρώπους που θέλουν να τους κρατήσουν κρυφούς ούτως ή άλλως.

Οι απάνθρωπες συνθήκες προκαλούσαν συχνές εξεγέρσεις ενώ η μέθοδος αποσιώπησης και παραπληροφόρησης μοιάζει πολύ με τη σημερινή φασιστικού τύπου πολιτική της τρικομματικής κυβέρνησης και της Ε.Ε.

Στη συνέχεια η Αυστραλία βρήκε άλλες λύσεις στέλνοντας τους θαλασσοδαρμένους μετανάστες σε απομονωμένα νησιά. Παρόμοιες εικόνες υπάρχουν και σε άλλες περιοχές του κόσμου, όπως στα σύνορα Αμερικής- Μεξικού ή στη Θεούτα και τη Μελίγια της Βόρειας Αφρικής.

Όμως δεν πρέπει να συνηθίσουμε τέτοιες εικόνες. 

Θάνος Ανδρίτσος

 http://ilesxi.wordpress.com/

Άνεργη μητέρα δε θα πληρώνει δόσεις για 3 χρόνια - Απόφαση "σταθμός" για χιλιάδες δανειολήπτες

Το Ειρηνοδικείο Αθηνών αποφάσισε πως η άνεργη δανειολήπτρια, μητέρα ενός ανήλικου παιδιού δεν είναι σε θέση να πληρώνει τις δόσεις του στεγαστικού της δανείου για 3 χρόνια. Τι λέει στο Newsit η δικηγόρος που πέτυχε την απόφαση - σταθμό για χιλιάδες δανειολήπτες. 

Η απόφαση με τον αριθμό 183/Φ 1737/2013 του Ειρηνοδικείου Αθηνών έδωσε ανάσα σε μια άνεργη μητέρα ενός ανήλικου παιδιού 7 ετών με άνεργο σύζυγο, η οποία είχε πάρει στεγαστικό δάνειο και αδυνατούσε να καταβάλλει τις δόσεις για το σπίτι της στον Άγιο Δημήτριο για το οποίο χρωστά στην τράπεζα 81.661,478 ευρώ. 

Όπως δήλωσε στο Newsit η δικηγόρος που πέτυχε την απόφαση - σταθμό, Άννα Κορσιάνου "στη συγκεκριμένη απόφαση έχουμε να κάνουμε με μια γυναίκα 40 χρονών, η οποία έμεινε άνεργη και αυτή και ο σύζυγός της, τελείωσε το επίδομα ανεργίας της και έχουν ένα παιδί που πηγαίνει στο δημοτικό. Πως ζουν θα αναρωτηθεί κανείς; Όπως πολλοί συμπολίτες μας που ζητούν βοήθεια από συγγενικά πρόσωπα, με το να βρίσκουν κάποια μεροκάματα να κάνουν, με το να προμηθεύονται τρόφιμα από το κοινωνικό παντοπωλείο. 

Το δικαστήριο λοιπόν αποφάσισε ότι για 3 χρόνια η συγκεκριμένη δανειολήπτρια δε θα καταβάλλει καθόλου δόσεις για το σπίτι της. Μετά την τριετία το δικαστήριο όρισε να δίνει κάθε μήνα 390 ευρώ για τη διάσωση της κατοικίας της. 

Να σημειώσουμε ότι έχουν βγει και άλλες τέτοιες αποφάσεις από πολλά Ειρηνοδικεία της χώρας εάν ο δανειολήπτης έχει τις προϋποθέσεις. Ωστόσο αυτή η απόφαση είναι σημαντική γιατί για 3 χρόνια η γυναίκα δε θα πληρώνει τίποτα. Όταν πήγε να ζητήσει συμβιβασμό από την τράπεζα της είπαν να βάλει προσημείωση το σπίτι της. Με αυτή την απόφαση είναι προστατευμένο το σπίτι της". 

Ισμήνη Λέντζου

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Παράνομες οι κλήσεις των εισπρακτικών χωρίς τη γραπτή συγκατάθεση των δανειοληπτών
Το σχέδιο της κυβέρνησης για τα "κόκκινα" στεγαστικά δάνεια - Πολιτική
Κρήτη: ''Νίκησε'' 4 τράπεζες και στο Ειρηνοδικείο και στο Πρωτοδικείο! Λάρισα: Το Ειρηνοδικείο δικαίωσε άνεργη με δάνεια 350.000 ευρώ

_________________________

http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=201554&nslt=1&catid=3